„Pójdźmy wszyscy do stajenki…”
„Chrystus się nam narodził…” – tę wielką tajemnicę naszej wiary uroczyście celebrowaliśmy w parafii pw. św. Stanisława B.M. w Czeladzi. Obchody Bożego Narodzenia rozpoczęły się tradycyjną Pasterką sprawowaną o północy. Eucharystii przewodniczył ksiądz kanonik Jarosław Wolski, a świątynia wypełniona była wiernymi.
W swej homilii celebrans podkreślił, że życie Jezusa na ziemi naznaczone było przez trudne doświadczenia. Rozpoczęło się narodzeniem w ubóstwie w chłodzie stajni wśród zwierząt, a potem pełne było zdrady, pogardy ludzkiej i okrutnego cierpienia. Jakże podobne były drogi naszego Pana do dróg naszej ziemskiej egzystencji. Dziś, świętując rocznicę narodzin Chrystusa, rozświetlamy nasze domy światłem choinek i suto zastawiamy nasze stoły. Należy sobie jednak zadać pytanie, czy w tym wszystkim sami nie doznajemy ubóstwa duchowego, żyjąc w czasach, gdy dzieje się tyle nieprawości, gdy istnieje ogromna przepaść między tymi, którzy mają wszystkiego w nadmiarze, a tymi, którzy żyją w skrajnym ubóstwie. W tę świętą noc narodzin Boga, stojąc przy żłóbku, trzeba zastanowić się, czy w naszych duszach nie panuje przypadkiem ciemność.
W trakcie rozważań nad ubóstwem betlejemskiej stajenki warto przypomnieć sobie postawę świętej matki Teresy z Kalkuty, która zaangażowana w niesienie pomocy najuboższym i odrzuconym przez społeczeństwo powiedziała: „Największe ubóstwo i bieda polega na tym, gdy ktoś myśli, że sobie da radę bez Boga”. Inna z kolei święta nawrócona z religii judaistycznej, która oddała swoje życie w obozie koncentracyjnym – święta Teresa od Krzyża – w swoim świadectwie przekazała taki oto testament wiary: „Złóż wszystkie troski o przyszłość w ręce Boga i daj się prowadzić Panu jak dziecko”. Idąc drogami tych wielkich świętych, złożyliśmy nasze troski i nasze życie u stóp Dzieciątka leżącego w ubogiej stajence.
Relacja Agnieszka Babio & ks. Andrzej
